O szkole

        • Szare Szeregi

        • SZARE SZEREGI

          Patron Szkoły Podstawowej w Sieciechowicach

          Szare Szeregi - nazwa, pod jaką w czasie okupacji hitlerowskiej działało polskie harcerstwo.

          Szare Szeregi zostały utworzone 27 września 1939 r. w Warszawie przez Naczelną Radę ZHP.

          Organizacja przez cały okres okupacji współpracowała z Delegaturą Rządu Londyńskiego oraz

          Komendą Główną Armii Krajowej.

          Struktura organizacji opierała sie na przedwojennej strukturze ZHP, z tym  że posługiwano sie kryptonimami:

          Kwatera Głowna - Pasieka,

          chorągwie - ule

          hufce - roje

          drużyny - rodziny

          zastępy - pszczoły 

          Na czele organizacji stał Naczelnik. Funkcję tę w czasie okupacji pełnili:

          Florian Marciniak- 27 września 1939 - 6 maja 1943;

          Stanisław Broniewski- 12 maja 1943 - 3 października 1944;

          Leon Marszałek- 3 października 1944 - 18 stycznia 1945 r.

          Przyrzeczenia Szarych Szeregów

          Członków organizacji obowiązywało przedwojenne przyrzeczenia harcerskie:

          Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętna pomoc bliźnim i być posłusznym Prawu Harcerskiemu

          uzupełnione dodatkową rotą konspiracyjną:

          Ślubuję pełnić służbę w Szarych Szeregach, tajemnic organizacyjnych dochować, do rozkazów służbowych się stosować, nie cofnąć sie przed ofiarą życia.

          Podstawowe zasady

          Podstawową zasadą programu Szarych Szeregów było wychowanie przez walkę. Program ten opierał sie na trzech punktach:

          Dziś- konspiracja i przygotowanie do walki zbrojnej,

          Jutro- otwarta walka z okupantem

          Pojutrze- praca w wolnej Polsce.

          Podział na grupy wiekowe

          Początkowo do organizacji przyjmowano młodzież powyżej 17 roku życia. Jednak pod wpływem coraz większej ilości chętnych te granicę obniżono. Około roku 1942 podzielono młodzież na trzy grupy wiekowe:

          "Zawisza"

          Chłopcy 12 - 14-letni, którzy nie brali udziału w bieżącej walce. Przygotowywani byli do służby pomocniczej, uczestniczyli w tajnych kompletach. Najbardziej znaną formą działalności "Zawiszaków" była służba w czasie Powstania Warszawskiego w Harcerskiej Poczcie Polowej.

          "Bojowe Szkoły"

          Młodzież 15 - 17-letnia. Pełnili służbę w "małym sabotażu" (m. in. malowanie haseł na murach, rozlepianie ulotek i afiszy, zrywanie hitlerowskich flag, gazowanie kin, niszczenie gablot i wystaw eksponujących fotografie niemieckich żołnierzy). Drużyny BS prowadziły działalność wywiadowczą obserwując niemieckie transporty kolejowe, brały udział w akcji "N". Członkowie BS przechodzili także przeszkolenie wojskowe. W czasie Powstania Warszawskiego walczyli m. in. w Śródmieściu.

          "Grupy Szturmowe"

          Harcerze powyżej 18 roku życia. Podporządkowani Kedywowi pełnili służbę dywersyjną. To członkowie GS byli uczestnikami najgłośniejszych akcji Szarych Szeregów - odbicia więźniów pod Arsenałem, zamachu na Franza Kutcherę czy wysadzaniu niemieckich transportów kolejowych. Harcerze GS weszli w skład najpierw batalionu "Zośka", potem batalionu "Parasol". Oprócz walki z bronią w ręku harcerze Grup Szturmowych brali udział w szkoleniach  w szkołach podchorążych, podejmowali naukę na tajnych wyższych studiach. W Powstaniu Warszawskim bataliony "Zośka" i "Parasol" walczyły na Woli, Starówce i Czerniakowie ponosząc straty sięgające 80 %.